Stál í stál

Hérna sérst vel hvernig tönnin er brotin.

Jæja þá er sumarið að klárast og við erum bara búin að hafa það mjög fínt. Mér er batnað af lungnabólgunni, þó að ég hafi nú aldrei orðið neitt rosalega veik og Viktor Bjarki er orðinn hress af barkabólgunni. Mamma krossar fingur og vonar að öll veikindi séu búin í bili.
Skólinn er byrjaður og sundið líka. Þannig að nú er lífið komið í góða rútínu. En það er eins og allt gangi best þegar dagarnir eru í föstum skorðum.
Við fórum um síðustu helgi í sumarbústað með ömmu Jóhönnu, Örnu, Sigga og Gabríel Mána. Það var geggjað stuð hjá okkur. Ég fékk að sofa í efri kojunni hjá ömmu og svo gat ég skriðið upp í til hennar þegar ég vaknaði... hvað getur verið betra. Ég og Gabríel lékum okkur síðan saman yfir daginn, fórum í berjamó og alls konar svoleiðis.
Á sunnudeginum fórum við svo upp í Brautarholt að hitta fólkið þar. Þetta var svona ættarmót. Grilluðum og fórum í allskonar skemmtilega leiki. Ég datt síðan einu sinni í lækinn, mér fannst það nú ekki gaman þegar það gerðist enda datt húfan mín af mér og flaut niður lækinn. En þegar hún fannst aftur og ég var komin í þur föt var ég bara frekar stolt af þessu afreki mínu og gleymi því seint.

knús á línuna
mæja mús